En nu de cultuurwereld weer open is en alles weer ‘mag’ heb ik besloten weer wat vaker te bloggen. Of dat is mijn goede voornemen althans haha, ervaring leert dat ik me gauw laat meenemen in de waan van de dag, de stroom aan ervaringen die het leven biedt. En dan schiet het er nog wel eens bij in om te reflecteren en te laten bezinken wat er gebeurd is. Toch is dat belangrijk, ik bevind me in de gelukkige positie dat ik kan doen waar mijn hart van opengaat, namelijk muziekmaken met fijne muzikantenmensen. In een veilige omgeving met een dak boven mijn hoofd en genoeg te eten. Niet per se vanzelfsprekend op deze aardkloot. En een beetje nederigheid, relativering en realiteitsbesef kan geen kwaad. Daarom, ondanks mijn eigen gedoetjes en dat dingen soms echt wel eens niet gaan zoals gewenst: ik ben een dankbaar mens! En ik wil het leven omarmen zoals het komt en vieren als er iets te vieren is.

En er was wat te vieren: wat een geweldig weekend was het vol gave concerten! 💟🔥🎵 Heel erg genoten van het spelen van Henk Badings’ Harpconcert met orkest Intermezzo onder de bezielende leiding van dirigent Frank de Groot.
Met veel dank aan alle spelers en hulpvaardige mensen, in het bijzonder Marjo Ineke-Emmery, Ateke, Esther Papma en de slagwerkers, met name Jens Meijers die de paukenpartij voor zijn kundige en zeer muzikale rekening nam. (Ik dacht dat harpisten veel aan het stemmen waren, blijk je met pauken toch ook heel wat te stellen te kunnen hebben als een componist het in z’n bol krijgt)
Het was tof! 🙏